-
1 wycieraczka
-
2 wycieraczka
-
3 drzwi
drzwi wejściowe Eingangstür f;drzwi do pokoju Zimmertür f;drzwi na balkon Balkontür f;drzwi (od) szafy Schranktür f;drzwi rozsuwane Schiebetür f;drzwi obrotowe Drehtür f;drzwiami durch die Tür;przy drzwiach zamkniętych nicht öffentlich;wyrzucić za drzwi k-o jemanden vor die Tür setzen, hinauswerfen;drzwi się nie zamykają man gibt sich die Klinke in die Hand;drzwi stoją otworem alle Türen stehen offen ( przed I vor D);za drzwi! raus! -
4 drzwi
drzwi [dʒvi]PlTür f\drzwi obrotowe/rozsuwane Dreh-/Schiebetür f\drzwi wejściowe/kuchenne Eingangs-/Küchentür f\drzwi stoją przed kimś otworem jd wird mit offenen Armen empfangen, jd ist ein gern gesehener Gastrozprawa przy \drzwiach otwartych eine öffentliche Verhandlungrozprawa przy \drzwiach zamkniętych eine Verhandlung unter Ausschluss der Öffentlichkeit, eine nicht öffentliche Verhandlungpchać się \drzwiami i oknami von allen Seiten [massenhaft] hereinströmenwyrzucać kogoś za \drzwi jdn vor die Tür setzen ( fam), jdn hinauswerfenwyważać otwarte \drzwi offene Türen einrennen\drzwi się u kogoś nie zamykają bei jdm ist ein ständiges Kommen und Gehenza \drzwi! raus [hier]! ( fam)
См. также в других словарях:
przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podstawić — komuś nogę a) «wysunąć swoją nogę pod nogi idącego, żeby się przewrócił»: Czeka się przed drzwiami na dzwonek, a potem wszyscy naraz biegną do środka, rozpychając się łokciami, bijąc teczkami po głowach, podstawiając nogę biegnącym z przodu. WO… … Słownik frazeologiczny
podstawiać — Podstawić komuś nogę a) «wysunąć swoją nogę pod nogi idącego, żeby się przewrócił»: Czeka się przed drzwiami na dzwonek, a potem wszyscy naraz biegną do środka, rozpychając się łokciami, bijąc teczkami po głowach, podstawiając nogę biegnącym z… … Słownik frazeologiczny
rogoża — ż II, DCMs. rogożaży; lm D. rogożaży a. rogożagóż 1. «mata pleciona z sitowia, łyka lub innych łodyg roślinnych» Przed drzwiami leżała rogoża. 2. bot. «Typha, roślina z rodziny rogożowatych, charakteryzująca się grubymi, płożącymi się kłączami,… … Słownik języka polskiego
wycieraczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wycieraczkaczce; lm D. wycieraczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mata umieszczana na podłodze, zazwyczaj przed drzwiami, służąca do wycierania obuwia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
przedsionek — m III, D. przedsioneknka, N. przedsioneknkiem; lm M. przedsioneknki 1. «w domach mieszkalnych i gmachach publicznych: niewielkie pomieszczenie, zwykle bez okien, oddzielające wnętrze od wejścia, często sytuowane przed sienią, przedpokojem, holem; … Słownik języka polskiego